චාරිකාවක පාඩම්.....

                අපි ඊයේ (2011/10/18) හන්තානෙ යන්න ගියා. ඒත් කොළෑ වෙලා හන්තානට නම් ගියෙ නෑ. ඒ ළඟ තිබ්බ වෙන කන්දකට නැඟලා ජාමේ බේර ගෙන ආවා. තව මරු මරු වැඩ සිද්ද උනා. ඒ ගමනින් ඉගෙන ගත්ත පාඩම් ටික තමා මේ........


1)  පාර හොඳින් දන්නවා කියා ගන්නා අය ( පණ්ඩිතයන් ) හෝ පාර නොදන්නා අය ( මෝඩයන් ) සමඟ trip නොයමි.( මුං සමඟ ගොස් කොළෑ වුනේමි. )
2)  නියමිත පාරකින් ඇර වෙන කැළෑ පාරවල් වලින් කඳු නොනගිමි.( එහෙත් ආරාධනාවක් ලැබුනොත් නොපිළිද නොගනිමි. )
3)  මී වද දෙස ඇහැක් ඇර නොබලමි.
4)  කැළෑ මැදින් යන විට කෑ නොගසමි.( මී වද ඇවිස්සෙන නිසා )
5)  මී වදයක් අවිස්සුනු විට පළා පොළගෙකු  රැගෙන යන අයෙකුට ඉස්සර විමට ඉඩ නොදෙමි. ( පොළගට බයේ ඕකට ඉස්සර වෙන්න දුන්නා. ඒ හින්දා මගෙ මී මැස්සෝ තුන්දෙනේක්ම කෑවා. )
6)  කුමන පරමර්ථයකින් ගිනි පෙට්ටියක් රැගෙන ගියත් ඔවුන් ගැන අහිතක් නොසිතමි.( ගිනි පෙට්ටියක් තිබ්බ හින්දා තමා මී මැස්සෝ ටික එලව ගත්තේ. )
7)  ගල් සෙවෙල් ඇති ස්ථන වලින් පරිස්සමින් යමි. ( තාම කොන්ද රිදෙනවා )
8)  කූඩැල්ලන්ගෙන් කකුල් පරිස්සම් කර ගනිමි.
9)  YES හි සමාජිකයන්ට අඩු තරමේ කුඹියෙක් වත් නොපෙන්වමි.( පව් අර පොළොන්ගු )
10) ඉළුක් ගොඩේ පරිස්සමින් ගමන් කරමි.( වතුර ගැවෙන කොට තම රඟෙ තේරෙන්නෙ ) මොකා පන්නුවත්  දිවිමට උත්සහ නොකරමි. ( අයියෝ කකුල )
11) පරමාර්ථය ඉස්ථ කර ගැනිම සඳහා කුමක් හෝ කන්දකට නගිමි. ( යන්න ගියේ හන්තනේ. ඒත් හන්තාන ඇහැටවත් දැක්කේ නෑ. ලැජ්ජාවෙන් බේරෙන්න එතන තිබ්බ වෙන කන්දකට නැන්ගා. )
12) මොන මගුලේ ගියත් රාත්‍රි 7 විමට පෙර ගෙදර එමි.


ප. ලි.
මගේ කාපු කූඩැල්ලන්ගේ කකුල් දෙකම කැඩියන්.
මගේ කාපු මී මැස්සෝන්ගේ ගෙවල් වලට හෙනම ගහපිය.